De geest der smeekbeden

Het woord smeekbede (zie Zacharia 12:10) wordt nooit in de Bijbel gebruikt behalve dan bij een schreeuw of een gebed die een stem krijgt. Met andere woorden, het is niet prive en meditatief. Smeekbeden hebben te maken met de stem!

Het Hebreeuwse woord voor smeekbede betekent “een olijftak omwikkeld met wol, of een soort van doek, gewoven door een smekeling die zoekt naar vrede of overgave”. Het wordt ook wel “de rank van gebeden” genoemd. Simpel gezegd waren het vlaggen die symbool stonden voor een schreeuw van totale, onvoorwaardelijke overgave.

Stelt u zichzelf eens een moegestreden soldaat voor, haveloos en kapot, moe en overweldigd en volkomen vastgelopen in een schutterput van eigen wil. Hij is helemaal alleen, moe en verwilderd en is aan het einde van zichzelf gekomen. Hij breekt een tak van een boom en bind zijn witte onderhemd er aan vast, hij houd het omhoog en kruipt uit zijn schuttersput en schreeuwt “Ik geef me over – ik geef het op!”

Dat is een smeekbede! Het zegt “Ik geef me over! Ik kan deze strijd niet meer strijden, ik ben verloren en wanhopig”

Een smeekbede is niet iets roepen naar God om te doen wat jij wilt. Het is ook niet het smeken of pleiten bij Hem om u te assisteren in uw eigen plannen. In tegendeel, het is het volkomen opgeven van uw eigen wil en uw eigen wegen!

Eeuwenlang hebben Christenen tot God geroepen, vervuld met hun eigen wil, scheeuwend en smekend “O Heer, stuur me hier naar toe, stuur me daar naar toe. Geef me dit en geef me dat “. Maar in de laatste dagen zal de Heilige Geest met grote kracht vallen om een besef van een geestelijk bankroet te produceren. We zullen wakker worden en onder ogen zien dat we zelfs met al ons geld, hersenen, programma’s, bedieningen en plannen de wereld nog niet geraakt hebben! De waarheid is dat de kerk grond verloren heeft en zwak en beklagenswaardig geworden is!

Er moet een overgave zijn! Onze schreeuw moet vergezeld worden door een bereidheid om alles in ons leven op teven wat niet als Christus is!

Daniels gebed demonstreert ons waar een smeekbede allemaal om draait: “Nu dan, hoor, o onze God, naar het gebed van uw knecht en naar zijn smeking en doe uw aangezicht lichten over uw verwoest heiligdom, – om des Heren wil. Neig, mijn God, uw oor en hoor; open uw ogen en zie onze verwoestingen en de stad waarover uw naam is uitgeroepen; want niet op grond van onze gerechtigheden storten wij onze smeekbeden voor U uit, maar op grond van uw grote barmhartigheden” (Daniel 9:17-18)