Verblijd u in de Heer

Recentelijk bad ik met een geliefde zuster die langzaam sterft aan kanker. Ze loopt al wekenlang met pijn maar draagt een prachtige getuigenis met zich mee voor allen die haar kennen. Er is geen geklaag, geen zorgen en geen twijfel aan de grootheid en trouw van de Heer. Ze vertelde me dat ze zich als een magneet voelde aangetrokken tot de Heer, en dat ze nu dichterbij Hem is dan dat ze op aarde is. Ze heeft mij gezegend met haar hoop en berusting in de Heer.

Ik hoorde ooit eens een rechtvaardige dienaar zeggen “Ik wil gewoon mijn werk afmaken en weg gaan van hier”. Sommige die hem hoorden zeiden dat zijn gedachten ondankbaar waren ten opzichte van de gift van het leven. Maar de apostel Paulus verklaarde feitelijk exact hetzelfde. Paulus’ grootste verlangen was om bij de Heer te zijn. En geliefde, dat geld voor mij net zo. Bijna iedere dag bid ik tot de Heer en zeg ik “Ik hou van mijn familie en ik dank u voor het leven. Maar er is hier niets dat mij kan bevredigen – niet mijn gezin, huizen, land of rijkdom. Niets kan hier mij in mijn noden vervullen, deze wereld is slechts als een fata morgana. Ik verlang ernaar bij u te zijn, Heer, in de ultieme waarheid”.

Ik moet u bekennen, er is één ding wat ik het meeste vrees in mijn leven: de zonde van begeerte. Wat een vernietigende zonde is dat toch, een liefde voor de dingen van deze wereld, een lust naar meer en betere materiele bezittingen.

Begeerte heeft vele harten van vele Christenen gevangen gezet. Het lijkt alsof mensen nooit genoeg kunnen hebben, en hun schulden stapelen zich alleen maar op. Ze denken dat de voorspoed van onze natie geen einde kent, de mensen zijn gek geworden in hun aankopen. We kennen uitgaven-golven die zelfs de deskundigen verbijsterd doet staan.

De Heere Jezus waarschuwde ons niet vast te klampen aan de dingen van deze wereld. We dienen Hem te denken voor Zijn zegeningen, en gul te geven aan de behoeften van de armen. Maar we dienen het nooit toe te staan dat er ook maar iets uit deze wereld onze harten steelt. We moeten bereid zijn alles te verliezen en ons te verblijden in Zijn trouw.

God wil niet dat we ons schuldig voelen over Zijn zegeningen, zolang we maar niet alles voor onszelf of ons gezin houden. Moge de verlangens van uw hart niet uitgaan naar de dingen van deze wereld, maar naar de aanwezigheid van onze Heer – de ultieme werkelijkheid.